Çağımız artık tamamen dijital. Resim ya da müzik gibi hobileri edinmek, bunları sürdürebilmek istek ve çaba gerektiriyor. İşlenmeye hazır bekleyen dupduru dimağlar, dijital alışkanlıkların tamamen esiri olmadan önce onları sanata nasıl alıştırabiliriz?
Sanatın zihnen, ruhen ve bedenen insan sağlığı açısından önemi çok büyük. Yeni şeyler oluşturma, eleştirel bakış açısı, problem çözme kabiliyeti, ince ve kaba motor becerilerinin gelişebilmesi, sosyalleşme, duygu durumunu dışa vurma gibi pek çok yönden fayda sağlamaktadır. Bunun dışında, mantık yürütme, sayılarla ilişki, yazma becerisi gibi beynimizin sol tarafını geliştiren bir eğitim sisteminin yanında hayal gücü, renklerle oynama, müzikle ilgili işlevleri yöneten beynimizin sağ tarafını geliştirecek sosyal faaliyetler çocuklarda öğrenme kapasitesini de arttırmaktadır.
Yapılan sanatsal aktivitenin türüne göre görme, işitme, dokunma, tat ve koku alma organlarımız harekete geçer. Böylece beyin hücreleri arasındaki bağlantılar artar. Beyin hücreleri arasındaki bağlantının artması, bir sanatsal aktivite esnasında farklı duyu organlarımızın çalışması beynin de hızlı çalışmasını sağlar.
Gerçekleştirilecek bir faaliyet sırasında seçimler yapmak, kararlar almak, tahminlerde bulunmak problem çözme becerilerini hızlandırır. Bir sanatsal aktivite esnasında yeni yeni pekçok fikir oluşturulabilir.
Sanat çocuklar için ilk başta yaşadıkları dünyayı anlamak için yardımcıdır. Duygularını aktarmada onlar için güvenli bir yol sağlar. Kelimelerle ifade edemediklerini, kağıda ya da bir müzik aletiyle sese dönüştürmeleri ya da tiyatral bir şekilde gösterebilmeleri onlar için rahatlık sağlar. Daha önce birbirini hiç tanımayan, hatta aynı dili konuşmayan çocuklar bile ortak bir sanat aktivitesi çatısında bir arada uyumla çalışabilir.
Sanatsal aktiviteler bazen zorlayıcı da olabilir. Defalarca denemek, tekrar etmek, düzenli çalışmak çocuklarda sabır duygusunun gelişimini de destekler.
Yazının ilk başında dediğimiz gibi bu kadar dijital bir çağda çocuklarımızı kalem-kağıda, herhangi bir müzik aletine ya da drama, dans gibi sosyalleşmesini arttıracak bir alana nasıl teşvik edeceğiz?
Çocuklar hava almak için bile dışarıya çıkmayı külfet olarak görmeye başlamış, parklardan uzaklaşmış bir haldeyken bu nasıl olacak?
Öncelikle daha küçük yaşlarda, özellikle okul öncesi dönemde onların yaptıklarını küçümsemeden ya da düzeltmeden teşvik edici sözlerle beğenmemiz gerekiyor. Örneğin bize gösterdiği bir resmi hayatımızda gördüğümüz en mükemmel resimmiş gibi övmek onların gururunu okşayan, yeni resimler yapmalarını sağlayan bir davranış olacaktır. Ya da çevreyi kirlettiklerinde 'bırak- yapma-bu ne her yeri berbat etmişsin' diye kınayan, üzen sözlerle olaya yaklaşmak çocuğu yaptığı faaliyetten uzaklaştıracaktır. Çocuklarla birlikte tiyatro gösterilerine, resim sergilerine gitmek onların ilgisini bu alanlara yöneltebilir.
