Yaşadığınız hayatta; bulunduğunuz ortama göre, bakış açınız, uçarı ya da olgun, uçuk-kaçık davranış ve fikirlerinizle farklısınız belki..! Ve bulunduğunuz ortama ne kadar değişik bir hava katıyorsunuz bu farklılığınızla değil mi?
Etrafımızdaki olanlara ve günlük olaylara, geçmişte edindiğimiz deneyimlerimiz, düşünce ve inançlarımızın yaşantımızı bulanıklaştırmadan bakabilme yetisidir farkındalık... Ayrıca, yargısız bir şekilde şimdiki deneyimin bilincinde olma, şu ana odaklanabilmek amacıyla dikkatimizi toplayabilmektir de aynı zamanda..!
Yaşamı harika ya da daha güzel bir serüven kılmak için farkındalık gerekmez mi?
Yani, etrafımızda olan bitene dikkat edebilmek gibi..!
Hayatın paylaştıkça daha güzel ve farkındalıkla daha anlamlı olduğunun farkında mıyız acaba..?
Değiliz galiba bu ayrıcalığın. Üzülür, saklarız-saklamaya çalışırız... Aşık olur, paylaşırız ya da paylaşamayız. Sevinir belli etmeyiz- etmemeye çalışırız... Sinirleniriz; bakın işte buna gem vuramayız genellikle. Çünkü bu duygu karşısında hemen hemen herkesin tahammül gücü üç aşağı, beş yukarı aynı gibidir sanki... Sinirlenmişizdir bir şeylere, oldukça öfkelenip, köpürürüz birilerine, sesli ve sessiz... Hareketlerimiz, davranışlarımız, bazen abartılı bazen de bakışlarımızda gizlenen öfkemizle ...! Yanaklarımız al al, istemeden paylaşırız farkında olmaksızın.
Peki ya farkında mıyız güzelliklerin paylaşınca çoğalıp, üzüntülerin de, azalabileceğinin..?
Facebook'ta bir yıl önce, bir konu paylaşmışım...Tekrar gördüm ki, ilginç ve farkındalığı olan konu gibi geldi bu paylaşım... Bu özel ve farklı olan paylaşımı bu satırlar aracılığıyla da tekrar paylaşarak bir farkındalık oluşturayım istedim..!
1- Günün birinde, köy halkı yağmur duasına çıkmayı kararlaştırırlar... O gün geldiğinde sadece küçük bir çocuk elinde şemsiye ile gelmişti (İşte bu inançtır)
2- Ne zaman ki, bir bebeği sevmek için havaya fırlatsan, bebek kahkahalar atar çünkü, o bilir ki, siz onu tutacaksınız. ( İşte bu güvendir)
3- Her gece rahat bir şekilde yatağa gideriz. Sabaha uyanacağımıza bir garantimiz yoktur ama, yine de alarmı kurarız. (İşte bu ümittir)
4- Biz yarınlar için büyük planlar yaparız, fakat geleceğimiz sadece tahminlerden ibarettir ve sıfır bilgiye sahibizdir. (İşte bu güven ve rahatlıktır)
5- Biz ayrılıkları ve evliliklerdeki problemleri görürüz fakat yine de evleniriz. (İşte bu Aşktır)
6- Şimdi siz bunu sizinle paylaşan için özel biri olduğunuza göre, siz de cimri davranmayın ve dostlarınızla paylaşın..! (İşte bu önemsemektir)
Dedim ya; farkında mısınız bilmem; yaşam paylaştıkça daha güzel ve daha bi farkındalıklı sanki... Peki ya bu farkındalığı tatmak için; tüm İNANCımızla, GÜVENerek, ÜMİDimizi kaybetmeden, GÜVEN ve RAHATlık, AŞK ve ÖNEMSEyerek... içimizdeki değerlerle birlikte tartarak paylaşmanın ayrıcalığının farkında mıyız acaba..?
