Nedenini bilmediğim bir yalnızlıkla kumsalda ilerliyorum. Deniz beni tıpkı bir deniz yıldızı gibi içine hapsetmeye çalışıyor. Ben oraya aidim! Evet okyanusa... Kalbim hafif hafif çarpıyor. Ayaklarımı kuma gömüp sadece 'Anı' yaşamaya, tüm dertlerimi unutup okyanusun kalbi olmaya hazırlanıyorum.
Birazdan okyanusun kalbi olup yeni bir çığır açacağım. Bunu ister bir intihar olarak algılayabilirsin. İstersen de bir başlangıç. Her ne olursa olsun, ben oraya aidim. Ve zamanım çok az kaldı. Okyanus beni çağırıyor kollarının arasına. Tıpkı eşsiz ve kusursuz bir aşk gibi tüm kusurlarımı kapatmaya ant içmiş gibi onun olmamı bu fani dünyada sonsuz olmamı istiyor. Ona gidersem eğer sonsuzluğa adım atmış olacağım. Eğer ona gidersem tüm şeylerden arınıp yeni limanlar bulacağım. Az zamanım kaldı. Gitme vaktim yaklaştıkça, ayaklarımın altındaki kumlar beni yavaşça okyanusa doğru sürüklüyor. Benim kıyılarda çırpınmaya ihtiyacım yok! Okyanusun kalbi olmaya okyanusla bütünleşmeye ihtiyacım var! Güneş yavaşça batarken bende batmalıydım. Gitme vaktim geldi! Geride bırakacağım hiçbir şey için üzülmüyordum. Çünkü ben asıl ait olduğum yerde sonsuza kadar yaşayacaktım.
Yavaşça dalgaların arasına karışıp, gidecektim. Zor bir şey değildi bu. Beni çağırıyordu. Fısıltılarını duyabiliyordum. Artık gelmelisin! Artık gel. Ve… Bir adım... Bir adım daha. Hiçbir şekilde soğuk beni etkilemedi. İçimde tarif edilemez bir his vardı. Çünkü artık okyanusun kalbi olmaya hazırdım! Güneş sanki beni izliyor, bulutlar bir anda asılı kalmış bana bakıyorlardı. Kendim için ilk defa bir şey yapacaktım. Ayak parmaklarımın uyuştuğunu hissedebiliyorum. Okyanusları aşmak hayalim hep vardı. İlk defa bir hayalime bu kadar yaklaşmıştım. Ne olursa olsun ben aittim, bunu hissedebiliyordum. Son kez martıların sesini duydum kulaklarımda. Artık vücudumun yarısına kadar su dolmuştu.
Ve son kez güneşe sonra ise bulutlara baktım. Şimdi tam sırasıydı evet! Ve artık bende okyanusun kalbinde yer edinmiştim. Okyanus ruhumla bütünleşip, tüm duygularımı esir almıştı. Olmasını istediğim şey olmuştu artık! Artık bende masmavi okyanusun kalbine sığınmış, hatta okyanusun kalbi olmayı başarmıştım.
