Akran zorbalığı, çocukların benzer yaştaki diğer çocuklar tarafından kasıtlı olarak zarar görmelerini içerir. Bu durum, fiziksel, duygusal veya sözlü olabilir. Uzman Psikolog Tuğçe Yılmaz, Çocuklarda akran zorbalığının belirtileri arasında çekingenlik, okula gitmek istememe, ani davranış değişiklikleri ve sosyal çekilme bulunabileceğini belirterek, 'Ebeveynler, çocuklarına duygusal destek sağlamalı ve iletişimi teşvik etmelidir. Okullarda zorbalığı önlemek ve müdahale etmek için politika ve programlar geliştirmelidir' diyor.
Yılmaz, çocuklarda akran zorbalığıyla başa çıkmak için 10 önemli adımı şöyle açıklıyor:
1. İletişim kurun:
Çocuğunuzla açık iletişim kurun. Duygularını ifade etmesine ve sizi bilgilendirmesine olanak tanıyın.
2. Empati gösterin:
Çocuğunuzun duygularını anlamaya çalışın ve ona destek olduğunuzu hissettirin.
3. Okul ile iletişim:
Durumu öğrenmek ve çözüm bulmak amacıyla çocuğunuzun öğretmeni veya okul yetkilileriyle iletişime geçin.
4. Çözüm yolları araştırın:
Çocuğunuzla birlikte sorunun üstesinden gelmek için çeşitli çözüm yollarını konuşun ve uygulayın.
5. Yetişkin gözetimi:
Çocukların aktivitelerini gözlemleyin ve yetişkin gözetimi sağlayarak zorbalığı önleyin.
6. Psikososyal destek:
Gerekirse bir uzmandan yardım alın, çocuğunuzun duygusal sağlığını destekleyin.
7- Zorbalığa teşvik etme riskini azaltın:
Çocuğunuza, empati, saygı ve hoşgörü gibi değerleri öğretin.
8. Toplumsal farkındalık:
Çocuğunuzla birlikte toplumsal farkındalık oluşturarak, zorbalığı önlemeye yönelik etkinliklere katılın.
9. Hukuki destek:
Eğer durum ciddiyse, yasal yardım almayı düşünün.
10. Güvenlik sağlama:
Çocuğunuzun güvenliği için gerekli önlemleri alın ve gerektiğinde polis veya diğer yetkililere başvurun.
Uzman Psikolog Tuğçe Yılmaz, bu adımlarla, çocukların zorbalıkla başa çıkabilmelerine yardımcı olabileceğini ancak, durumun hassas olması nedeniyle profesyonel yardım almanın önemine vurgu yapıyor.