Gölgesiyle bile barışık değildir çoğu insan,
Bırakın daha kendi kendisiyle tanış olmayı..
Başka biri olarak geldiğimiz bu dünyadan,
Bir başkası olarak çekip gideriz..
Yüzleşmek için bile zamanımız yoktur yalanlarımızla,
Yarınlara ertelenir hep duruşmalarımız..
Birbirimizin hastalıklarıyla çürüttük ömrümüzü,
Oysa iyileştirir sandık yaralarımıza sürdüğümüz merhemler..
Bir başkasının gökyüzü hep cazip geldi nedense kendi göğümüze..
Kırık kanatlarla uçmayı öğrenmemiştik ki henüz,
Nereden bilecektik her çırpınışta
tükeneceğimizi?
Ölsek, yaşadığımız varsayılacaktı oysa, belki
bir cenaze namazı kılınacaktı arkamızdan..
Toprak henüz ıslanmamıştı gözyaşlarımızla..
Altınşehir, Adıyaman
