Beklemeye tahammülü olmayan bir sürü soru
Mutlaka cevaplandırılıyordur.
Kağıtla kalem bir yerlerde buluşup o sorulara cevap vermek için uğraşıyordur.
Ama Tıpkı "yemek" gibi
El lezzeti hep aranır. Hep hatırlanır.
Cevaplanmak için beklemeye tahammülü olmayan sorular aslında hiç belli etmeden birikir.
O tatta, o lezzette cevaplanacağı günü bekler.
Kim bilir belki de Zehra teyze, Necla teyze, Ayla teyze, Nuri amca ve İsmail amca bir yerlerde oturup dertleşiyordur.
Kendilerine hitap eden, kendilerine hitapla başlayan o yazıların sıcaklığını arıyordur.
***
2012 yılının Kasım ayıydı. Bürosunda konuşuyorduk. Yanlış hatırlamıyorsam üretici fiyat endeksi ile ilişkili bir yazı üzerinde çalışıyordu. Türkiye ekonomisi üzerine konuştuk.
Sohbet ederken bir an durdu. Görüşlerini düşüncelerini gazetede yazmak ister misin diye sordu.
İlk önce tereddüt ettim.
Bir konuyu sayfalarca anlatmaya alışıktık. Ama bir sayfada anlatmak? ..
Becerebilir miyim diye sordum.
O sadece teşvik etti.
Sonrasında Hürses gazetesindeki ilk yazımı 7 aralık 2012 tarihinde yazdım.
İki sene bitti. Hala devam ediyorum
Bir çok yazımı okuyup görüşlerini paylaştı.
Çok az insanın bir başkasını teşvik edecek cesareti vardır.
***
Gazetede yazmaya başladıktan sonra "becerebilir miyim?" sorusunun ne kadar yavan bir soru olduğunu daha iyi anlama fırsatım oldu.
Bir meselenin en can alıcı noktası en kısa nasıl anlatılır diye sorduğumda her defasında sayın Rauf Tameri örnek gösterdi.
Ve bir çok kez bana o fıkrayı anlattı.
1000 dolarlık fatura .
Çekiçle makinaya vurmanın bedeli:1 dolar
Nereye vuracağını bilmenin bedeli: 999 dolar.
***
Bir an önce sağlığına kavuşmasını diliyorum.
Biliyorum. Zehra teyze, Necla teyze, Ayla teyze, Nuri amca, İsmail amca hepsi ama hepsi dualarımıza eşlik ediyor.
2015 yılının Şükrü Kızılot hocam ve ailesi için sevinç dolu bir yıl olmasını diliyorum.