Kelimeler, sesler ya da hecelerin tekrarlanması, konuşma sırasında duraklama veya konuşma hızındaki dengesiz durumla ilişkilendirilen bir konuşma bozukluğu olan kekemelik genellikle çocukluk döneminde ortaya çıkar.
Stres ve heyecan gibi durumlar kekemeliği arttırabilir. Kekemelik sorunu yaşayan kişiler bu durumu saklamak için insanlarla iletişim kurmaktan çekinebilirler.
Konuşma akıcılığının bozulması olarak özetlenebilecek kekemelik sorununda kişi bazen belli bir kelime veya heceye takılabilir ya da o kelimeyi ve heceyi uzatarak söyleyebilir. Bazen sorun yaşanılan bir ses ya da heceyle karşılaşılması durumunda duraklayabilir ya da bu ses ve heceyi arka arkaya tekrarlayabilir.
Kekemelik sorunu çocukluk döneminde özellikle 2 ila 6 yaş arasındaki dönemde ortaya çıkmaktadır. Çocukların yaklaşık %10'luk bir kısmında görülen kekemelik sorunu görülebilir; ailenin ilgi ve alakası, alınacak konuşma terapileriyle çocukların %75'inde bu sorun ortadan kalkar.
Kekemeliğin neden ortaya çıktığı tam olarak tespit edilememekle beraber dil gelişiminin tamamlanamamış olması, nefes problemleri, psikolojik ya da genetik durumların kekemeliğin oluşumuna etki ettiği düşünülmektedir.
Kekemeliğin başlıca belirtileri arasında bir cümlenin kurulmasında güçlük çekilmesi, kelimelerin veya hecelerin uzatılması, seslerin, hecelerin veya kelimelerin tekrarlanması, konuşmaktan çekinme, bazı seslerin, hecelerin veya kelimelerin çıkarılması sırasında yüz kaslarında görülen gerilme sayılabilir.
Yetişkinlerde görülen kekemelik nörojenik sorunlar nedeniyle ortaya çıkmaktadır.
Çocukların baskı altında tutularak, cezanın ön planda olduğu toplumsal yapılarda kekemelik daha fazla görülmektedir.
Kekemelik bir hastalık olarak görülmemelidir. Konuşmanın akıcılığının arttırılması ile kontrol altına alınabilir. Ancak üç yılı aşkın bir süre boyunca tedavi edilmeyen bir kekemelik sorununun kalıcı hale gelmesi ihtimali yüksektir.
Kekemelik sorunu olan kişilerin zeka geriliği olduğunun düşünülmesi büyük bir yanılgıdır.
Kekemelik sorunu yaşayan kişilerin sözlerinin kesilmesi, kelimelerinin tamamlanması, onlarla konuşurken göz temasından kaçınılması, konuşmalarının aceleye getirilmesi üzerlerindeki stres ve baskıyı arttıracak ve durumu kötüleştirmekten başka işe yaramayacaktır.
Kekemelik sorunu yaşayan çocuklarımız için konuşma ve dil terapistlerinden destek almak faydalı olacaktır.