Bu hafta köşemde 45 yıllık bir dostumu konuk ediyorum.
Çizgi dünyamda yol arkadaşım AHESTE sizlerle birlikte…
Aheste, söz sende…
Merhaba,
Adım AHESTE…
45 yıl önce Ali Kamil Uzun'un kalem tutan ellerinde dünyaya geldim. Çizgi dünyasında birlikte hayat bilgisi yolculuğu başlattık. Benim dünyamdan onun çizgileriyle hayata dair farklı bir bakış açısını paylaşmaya başladık. Empatik ilişkimiz sempatik mesajlar olarak çizgilerle benimle ifade buldu.
Sempatizanlarımız oldu. Farklı yönlerimizle birbirini tamamlayan iyi bir ikili olduk. Gün geldi geçen yüzyıl doğan ilişkimizi; yeni yüzyılı anlamak, sürdürülebilir kılmak, kısaca geleceğe taşımak için mesafelendirmek istedik.
Aheste ve Ali Kamil Uzun olarak uzun bir süredir kuluçka dönemi yaşıyorduk. Kozasında kelebek olup uçmayı bekleyen tırtıl böceği gibiydik. COVID-19 ortaya çıkıp PANDEMİ günleri başlayınca Ali Kamil Uzun'dan mesaj geldi 'AHESTE hazırlan PANDOMİMA başlıyor' diye. Dünyamızın yeni normalinde sizlerle birlikte öz geleceğimizi nasıl tasarlarız diyerek, yeni bir hayat bilgisi yolculuğunu başlattık. Kemerlerimizi bağladık yaşadığımız gezegenin yeni normaline indik.
#EvdeKalHayatEveSığar, #EvdeKalEvdeGelecekVar, #EvdeKalGelecekGeliyor sözlerini, ömrü hayatınca evini sırtında taşıyan bir kaplumbağa olarak gülümseyerek karşılasam da bana bile hiç bitmeyecekmiş gibi gelen yıllar yaşadık. Bir virüs çıktı dünyamızı alt üst etti.
Düne kadar sürdürülen yaşam biçimi, tutum ve davranışlarıyla, yerküremizde iz ya da is bırakan insanlık, el ayak çekildiğinde, yaşadığı gezegenin canlılarıyla nefes aldığını, kendine geldiğinin farkına vardı. Geleneksel üretim modeli, ölçek ekonomisinin kaynakları sonsuz kabul edip tüketmesinin sürdürülebilir olmadığını anladı.
İnsanların yaşadıklarından ders çıkarıp, yaşadığımız gezegene saygı, doğa yasalarına uyum göstermekten başka çıkış yolu yok. İnsanların risk yönetimi senaryolarına iklim krizini eklemesini tavsiye ediyorum.
İnsan olarak bir kaplumbağanın aklına ihtiyacınız yok. Hız çağında adı AHESTE olan bir kaplumbağanın söyleyeceklerinin, hız kesmekten başka bir etkisi olmayacağını da düşünebilirsiniz.
Kalem tutan ellerinde dünyaya geldiğim Ali Kamil Uzun'un benimle paylaştığı düşüncelerini işittiğimde, ömrü hayatım boyunca sırtımda taşıdığım evimde üzerinde yaşadığım gezegenin geleceği için kaygı ve endişe duymaya başladım.
Önümüzdeki yılların başta insanlık olmak üzere yaşadığımız gezegenin canlıları için zor geçeceğini düşünüyorum.
İklim krizi adımlarının atılamaması, aşırı hava olayları, biyo-çeşitliliğin yok olması, doğal kaynak riskleri, insanın çevresel zararları, kitle imha silahları, dijital gücün tekelleşmesi, dijital eşitsizlik ve siber güvenlik krizleri ile birlikte iklim krizi içinde sayılan küresel ısınma, kuraklık, kıtlık, doğal afetler, büyük orman yangınlarıyla birlikte karşı karşıya olunan riskleri düşündüğümüzde, aklın kimden geldiğine değil, ortak aklın sinerjisine ihtiyacımız olduğunu düşünüp, yaşadığımız gezegenin geleceği için birlikte bir şeyler yapmak için harekete geçmeliyiz.
Yerkürenin tüm canlıları ve değerleriyle, farklılıkların zenginliğine sevgi ve saygı duyarak, birbirimize güven ve cesaret veren moral değerlerimizle birlikte gelecek mümkün olacaktır.
Evimi sırtımda taşıdığım ve çok uzun ömürlü bir canlı olmam sebebiyle koruyuculuğu, ölümsüzlüğü, bilgeliği, mutluluğu, sabrı, azmi, istikrarı, sonsuzluğu simgeliyorum.
Sizler gibi biz kaplumbağalar da yerkürenin yaşam paydaşlarıyız. İnsanlık tarafından kaynakların sonsuz kabul edilip, hızla tüketildiği bir dünyada yaşam sürdürülebilir olamayacak.
Hayatın bize verilen bir armağan olduğunu düşünürsek, kendi geleceğimizi gezegenimizin geleceğiyle birleştirerek, birlikte sürdürülebilir bir yaşam için bize armağan olan hayatımızı anlamlandıralım.
Bugün 1 Nisan Şaka Günü…
Unutmayalım iklim krizinin şakası yok!