Arabanın içinden kafamı kaldırıp gökyüzündeki bulutlara bakıyorum. Sanki her birine elimi uzatsam dokunabilecekmişim gibi hissediyorum. İçimdeki güç onların üzerinde olmam gerektiğini söylüyor. Ya peki onların üzerine çıkarsam ve düşersem? Çünkü bulutlar sevmedikleri insanları üzerinde bulundurmuyor. Onları bir anda boşluğa gömüp üzerlerinden atıyorlar. Bu ihtimali düşünmek bile istemiyorum. Bugün sanki bulutlar benim için varlar. Onlarca kilometreye rağmen gelip beni izliyor gibiler. Sık ağaçları ardımda bırakıyorum... Yol boyu levhalar sus pus yanımdan geçiyor. Daha bir dünya yolum var. Bulutlar eşliğinde güneş'e doğru yol alıyorum. Sormaya korkuyorum... Daha ne kadar yolum var? Ona ulaşabilir miyim? Geri dönsem ve güneşi arkamda bıraksam? Sorular beynime bir mızrak gibi saplanıyor. Halbuki büyük umutlarımı bavuluma koyup mutluluk saçarak yola çıkmıştım. Ve bir anda sessizlik hüküm sürdü kalbimde ve beynimde. Susmak gerekti yoksa yola devam edemeyecektim. Tüm taşlara rağmen ona ulaşmalıydım. Biraz daha iyi hissetmek adına bulutlara baktım. Bulutlar adeta bir koro şeklinde bana şarkı söylüyorlardı. Bana yazılmış bir şarkının en güzel tınılarıydı bu. Camı açtım ve kulak kabarttım...
İçimi bilinmez bir huzur ve yakıcı bir his kapladı. Bir adım daha yaklaştığımı hissedip derin bir nefes aldım. Ona adım adım yaklaşıyordum. Adım adım yakıcılığını kalbimde hissederek. Dakikalar su gibi akıp giderken gözlerimi kamaştıran turunculuğuyla gökyüzünde beliriverdi. Adeta beni bekliyordu ama batmakta istiyordu. Gökyüzünde kaybolup nöbetini bana devretmek istiyordu. Son kez ışınlarından geçip ona karışmalıydım. Son kez! Bu ya son kez olacaktı yada bir başlangıç. Son olmasını asla istemiyordum. Yeni bir başlangıca hazırdım. Yepyeni bir gökyüzü ile. Gökyüzü bu kadar mavi iken bizi engelleyen ne olabilirdi? Tüm sıcaklığı ile benliğimi kasıp kavurdu. Belki bir sondu ama benim için yeni başlangıçlara gebe kalacaktı. Belki son belki ilk kez ışınlarından geçmek vardı.. Tam içinden geçip 'Ona' karışmak vardı... Bulutların arasından kalbime dokunsa, tüm gecelerimi yakıp yıkacağım, kalbimde tüm yakıcılığını hissedeceğim tek şeydi o. Güneşimdi.. Beni yakmak yerine batıp gitmeyi tercih etti...