Önceki hafta, İstanbul Üniversitesi tarafından TÜBİTAK desteğiyle 'Eski Evsizlerin Evsizlikten Kurtulma Tecrübeleri' üzerine yürütülen Proje Evsizlik'in (@projeevsizlik) son aşaması olan 'Evsizlikten Kurtulma Çalıştayı'na davetliydim. Uzun yıllardır evsizlik alanında birlikte çalıştığımız sivil toplumdan, kamudan, akademiden dostlarla bir araya gelmek ve böyle bir çalışmaya katkı sağlayarak ortak olmak hem anlamlı hem de heyecan vericiydi.
Değerli Mehmet Ali Akyurt hocanın öncülüğünde yürütülen Proje Evsizlik, evsizlik sorununa yönelik uluslararası çalışmaları ve 'evsizlik' olgusunu araştırırken, geçmişten günümüze Türkiye'de evsizlik alanında yapılan çalışmaları ve vakaları da inceliyor.
Türkiye'de evsizlik alanında üretilen hizmetler ve çalışmalar bir yandan gelişerek yaygınlaşırken; afetlerle, politik, kültürel, psikolojik, ekonomik ve sosyal nedenlerle ne yazıkki evsizlik sorunu da her geçen gün artıyor. Bu durum soruna yönelik kökten (yapısal değişiklikler) ve sürdürülebilir çözümlere olan ihtiyacı beraberinde getiriyor. Gidişata baktığımızda gelinen süreçte evsizlik sorununa yönelik Türkiye'de yeni yeni branşlaşma(uzmanlaşma) ve sektörleşme gerçekleştiğini görüyoruz.
Yapılan değerli akademik çalışmada tüm bu sürecin araştırılmasının, 'evsizlik/mekansızlık—yuvasızlık' alanında üretilecek çalışmalara ve hizmetlere değerli bir kaynak olarak ışık tutacağına inanıyorum.
Bir cumhuriyet sorumluluğu olan 'kimsesizlerin kimsesi olma' sorumluluğunun, toplumdaki her bireyin ve her aktörün sorumluluk bilinciyle oluşabileceğini düşünüyorum.