Çocuk ve sınır kelimeleri birbirinden ne kadar uzak olsa da psikolojik olarak sağlıklı bireyler yetiştirmek için çocukluk döneminde sınırlara ihtiyacımız var. Anne-baba olarak sevgimizin maksimumunu verdiğimiz çocuklarımıza ise sınır koyabilmek çok zor. Sınırlar ise özünde çocuklar için sorumluluk demektir. Sınır koyarken hem kararlı hem de tutarlı olmak gerekir. Ancak sınır koyarken esnek de olunabilmelidir. Sınırlar öncelikle fiziksel alandan başlamalıdır. Çocuklara çok güç verilmesi ise sınırları belirsizleştirir.
Sınırsız yetişen çocuklar öncelikle içsel anlamda yalnızlık hisseder. Topluma uyum sağlamakta zorlanır, zamanla kendilerini yetersiz ve değersiz hisseder. Kendi davranışlarını düzenlemekte sorun yaşarlar.
Sınır koyarken anne-baba olarak yapılan yanlışlar nelerdir?
- Sınırların sonunda ceza uygulamak
- Önce evet sonra hayır demek
- Anne ve babaların kendi aralarında tutarsız olması
- Kızgın ya da yalvarır bir iletişim dili kullanmak
- Uzun ve nasihat verir tarzda konuşmak
Sınırlar belirlenirken nelere dikkat edilmeli ?
Anne-baba sınır koyarken ortak karar vermelidir. Açık, anlaşılır, net olunmalıdır. Çocuğa alternatifler sunulmalı, rol-model olunmalıdır. Kuralların çerçevesi belli olmalıdır. Katı sınırlar konulmamalıdır.
Anne ve babalar sınır koyarken neden zorlanır?
Bunun temel nedenleri arasında anne ve babanın yetiştirilme tarzındaki farklılıklar gelmektedir. Ayrıca anne-babanın çocukluğunda bastırılmış istekleri ve çocuklarıyla iyi ilişki kurma isteği bulunmaktadır. Çalışma hayatı nedeniyle çocuklara yeterli zaman ayrılmaması sınır koymayı zorlaştırabilir.