Baba...

Baba kimi için bir dağ, kimi için sadece bir bağdır. Bir başkası için en güzel huydur, bir diğeri için dipsiz bir kuyudur. Baba demek kızan, karışan, sinirlendiren ama onun yanı sıra koruyup kollayan, sırtını yaslayabileceğin ulu bir ağaçtır. Baba demek bazısı için yürek acısı, diğeri için kalp çarpıntısı bir diğeri içinse varlığına sarınılan ruhani bir liderdir.

Baba ki, durumu olmamasına rağmen, evine ekmeğini, eşine sevgisini, çocuklarına ilgisini eksik etmeyendir. Her akşam eve çikolata getirendir. Şimdi o çikolatayı nerde yersen ye o tadı o zaman ki tadı asla bulamamaktır. Seni omuzlarında taşıyan, sana cesaret veren, senin bir yerlere gelmene vesile olan, sana sonsuz desteğini sunandır baba. Kimisi için de, hatıralardadır baba figürü. Eski çerçevelerde kalmış geçmiş zamanda kalandır. Kimisi için terk ediliş, kimisi için ölümün en soğuk yüzüdür. Babasını madden ve manen kaybeden her çocuk, çocukluğunu artık geride bırakır. Babası ile birlikte çocukluğu da ölür, kaybolur.

Etrafıma baktığımda babaları ölmüş ve onlar tarafından terk edilmiş bir çok insan gözlemliyorum ve bu insanların erkenden büyümeleri gerektiğine şahit oluyorum. Bu kişiler bir baba şefkatini aramak için ya erkenden evleniyor ya da buna mecbur kalıyor. Çünkü aslolan en derin sevgilerinin kaynağı hayattan kopunca, onlar da yerine bir başka sevgi koymaya çalışıyorlar. Baba sevgisini derinden hissetmemiş kişiler hep bir arayış ve dengesizlik içinde kalıyorlar.

Halbuki sevgiyi hissetmiş ve o doyuma ulaşmış bireyler bu hayatta babalarının yerine koyabilecek bir kişi aramıyorlar bile. Çünkü onlar için öyle biri olmuyor. Baba sevgisini en derinden hissetmiş ve sevgi dolu büyümüş oluyorlar. Baba büyük bir ağaçtır eğer onun gölgesi olmazsa güneş sizi yakar kavurur. O sizi gölgesinde koruyamaz kollayamazsa, ruhunuzda büyük bir hasara yol açar.

Ben o kadar şanslıyım ki, baba sevgisini en derinlerimde hissettim bunca yıl. Eve parası olmadığı halde çikolata getiren. Her dediğimi yapan ve beni sinirlense bile çok seven bir babam var. Ve onun gölgesinde olmaktan mutluluk duyuyorum. Bu zamana kadar kendi irademe sahip olmamı sağlayan, bana merhameti ve iyi niyeti gösteren. Her zaman beni çok seven ve yaşım daha ne kadar büyürse büyüsün hep onun küçük kızı olduğum gerçeği beni hayatta tutuyor. Beni erkenden büyümek zorunda bırakmayan, varlığı ile hayatıma yön veren babama binlerce kez teşekkür ediyorum.

Ve siz... Babanız hayatta iken ve yanınızda iken onun ve sizinle geçirdiği her anın kıymetini bilin. Alabildiğiniz kadar sevgi alın ondan. Şakalaşın, gülün, eğlenin, bazen birlikte ağlayın. Erkenden büyümek zorunda kalmadan, babanızın yerine kimseleri koymadan onunla geçirdiğiniz her ana şükredin.